vrijdag 14 september 2018

Reisverslag Canada & VS 2018: dag 6

<-- Vorige dag

Zaterdag 21 juli 2018: Seattle --> Portland

Nadat we gisteren de stad Seattle bekeken hebben, gaan we vandaag naar onze tweede grote stad tijdens ons verblijf in de Verenigde Staten: Portland. Onderweg ernaartoe willen we ook nog een stukje natuur zien door een bezoek te brengen aan Mount Rainier National Park.

Ondanks wat herrie van de buren gisterenavond, hebben we redelijk geslapen. We staan rond half zeven op, douchen en ontbijten op de kamer en pakken dan de laatste spullen in. Als we vervolgens de auto ingeladen hebben en uitgecheckt zijn, gaan we op weg richting Portland.

Volgens ons navigatiesysteem is het een uur en veertig minuten rijden naar Mount Rainier National Park. Onderweg zien we veel groen, verder is het gewoon rustig doorrijden. Zodra we bij de ingang van het park komen, verandert dit: er staat al een aardige file voor de toegangspoortjes. We wachten rustig af tot we aan de beurt zijn en na een minuut of tien kunnen we onze jaarpas laten zien en het park in rijden.

Vrij snel na de ingang zien we een parkeerplaatsje. Hier stoppen we even om van het toilet gebruik te maken. Omdat we nog geen zin hebben om meteen weer terug de auto in te gaan, lopen we richting het uitkijkpunt bij de Kautz Creek rivier. Het blijkt een goede keuze: vanaf dit punt is de berg Mount Rainier heel mooi te zien.

Mount Rainier

Een aantal foto’s later vervolgen we onze route door het nationale park. We klimmen langzaam tussen de bossen door, steeds hoger en hoger. Bij Cougar Rock stoppen we voor de tweede keer. Dit blijkt een punt te zijn met een riviertje van smeltwater tussen de keien door met hier en daar afgebroken bomen. Mount Rainier bevindt zich op de achtergrond, maar de top is helaas niet meer zo mooi te zien als eerder bij Kautz Creek.

Cougar Rock

We rijden verder door en stoppen voor de derde keer bij de Narada Falls. Hier is het wat drukker, we moeten wat moeite doen om een parkeerplaats te vinden. Vanaf de parkeerplaats moeten we een pad volgen dat aardig steil naar beneden loopt. Daar hebben we een prachtig uitzicht op de Narada waterval. Als de zon schijnt, kunnen we zelfs aan de voet van de waterval een regenboog zien.

Narada Falls

Als we verschillende foto’s gemaakt hebben, keren we terug naar de auto. We gaan verder richting de top, wat betekent dat we af en toe een mooi uitzicht hebben over het dal. Vlakbij de top is een Visitor Center (een informatiecentrum), maar de parkeerplaats ervan is vol. Een parkmedewerker stuurt ons naar beneden, waar ook nog parkeerruimte moet zijn. We rijden langzaam verder, zoekend naar een plaatsje… tot we ineens weer bij het beginpunt staan zonder ook maar ergens een parkeerplaats gezien te hebben. Werkelijk alles is vol hier. We besluiten daarom om te keren en op een lager punt een parkeerplaats te zoeken.

Iets lager is inderdaad een stopplaats aan de zijkant van de weg. Hier stoppen we in de hoop de top van Mount Rainier nog een keer te zien, maar helaas is het zo bewolkt dat we alleen de lagere gletsjers nog een beetje kunnen zien. We vinden het niet heel erg, aangezien we vanochtend de top al mooi gezien hebben.

Mount Rainier in de bewolking

Met de gletsjers op de achtergrond eten we een broodje, terwijl we genieten van de rust. Na de pauze gaan we rustig terug naar beneden, waar we nog even proberen te kijken bij de Christine Falls. Dit blijkt echter een lange, steile wandeling te zijn, dus gaan we terug naar Kautz Creek voor nog een korte stop. Het valt ons op dat het er nu wel drukker is dan eerder vanochtend.

Wanneer we het park uit gaan (met mij als chauffeur achter het stuur), blijkt nogmaals dat het drukker is dan vanochtend: de file voor de ingang staat nu tot voorbij het eerste dorpje, wat ruim twee kilometer is. Gelukkig is het aan onze kant rustig en kunnen we vlot doorrijden.

In het dorpje Morton stoppen we nog even voor we doorgaan richting Portland. Het eerste stuk gaat grotendeels door een bosachtig landschap, later zien we minder bossen en wordt het landschap wat droger. Het is nog een lange rit, maar er is weinig verkeer, wat het geen vervelende rit maakt.

Uiteindelijk komen we in de buurt van Portland Airport, waar ons hotel staat. Langs de Ikea en via een rare route van ons navigatiesysteem (is één keer links niet makkelijker dan drie keer rechts en een drukke weg over moeten steken?) komen we bij ons hotel, de Shilo Inns. Het is een mooi hotel met een nog mooier kamer: we hebben een slaapgedeelte met twee bedden en daarachter nog een zitgedeelte met een bank, een tafel met stoelen eromheen en een klein keukentje met magnetron en koelkast. Ook zijn er maar liefst drie televisies in de kamer: eentje in het zitgedeelte, eentje in het slaapgedeelte en eentje… in de badkamer…

Onze prachtige kamer

Nadat we wat was gedaan hebben, nemen we nog een duik in het zwembad voor we ons omkleden en op zoek gaan naar een restaurant voor het avondeten. Het wordt een Chinees restaurant op loopafstand, waar we zeer vlot geholpen worden. Vooraf krijgen we een ietwat vage soep qua ingrediënten, maar het hoofdgerecht is prima. Het toetje – een ‘fortune cookie’ – krijgen we meteen erna, inclusief rekening. Alles bij elkaar zijn we uiteindelijk nog geen twintig minuten binnen geweest.

Vanaf het restaurant lopen we nog een klein stukje door de buurt, waarbij er regelmatig vliegtuigen over vliegen. Als we terug zijn bij het hotel, informeren we bij de receptie voor de mogelijkheden om met het openbaar vervoer naar de stad Portland te gaan. Het blijkt makkelijk: we kunnen met een gratis busje naar het vliegveld en vanaf daar met de rode ‘MAX’ lijn, een soort metro. Voor het busje hoeven we niet te reserveren, ook terug niet, want het rijdt standaard om het halfuur.

We bedanken de receptioniste voor de informatie en gaan terug naar onze kamer, waar we nog een tijdje vliegtuigen kijken vanuit het zitgedeelte. 

Overvliegend vliegtuig van Alaska Airlines

Ook bekijken we nog even wat we morgen in de stad willen zien, aangezien we heel benieuwd zijn naar een aantal locaties die we in ‘Wie is de Mol?’ gezien hebben. We hebben er in ieder geval heel veel zin in!

Tot morgen!

Lees verder: Dag 7



Geen opmerkingen:

Een reactie posten