woensdag 19 september 2018

Reisverslag Canada & VS 2018: dag 8

<-- Vorige dag

Maandag 23 juli 2018: Portland --> Bend

Gisteren hadden we een autovrije dag, maar vandaag mag onze Dodge Charger weer aan het werk: we rijden namelijk van Portland naar Bend, een rit van zo’n honderdvijftig mijl.

Onze dag begint iets voor zevenen na weer een onrustige nacht met een aantal wakkere momenten. We douchen, kleden ons aan en gaan dan naar het restaurant van het hotel voor het ontbijt. Als we er aankomen, staat er al een rijtje met wachtende mensen. Dit wachten is snel te verklaren: de bediening heeft er vanochtend niet echt tempo in zitten…

We wachten een tijdje en worden dan naar een tafeltje gebracht. Koffie en thee krijgen we meteen, wel moeten we weer wachten tot onze bestelling opgenomen wordt. Vandaag kiezen we uit het gratis menu voor Griekse vanilleyoghurt met muesli en fruit. Als we na lang wachten ons ontbijt krijgen, begrijpen we niet waarom het zo lang moest duren: het is een kant-en-klaar bakje yoghurt dat in een schaaltje gezet is, wat muesli in een apart bakje en stukjes fruit in een derde schaaltje. Gelukkig smaakt het allemaal prima.

Als we uitgegeten zijn, noteert de serveerster alleen ons kamernummer (gisteren moesten we de rekening van nul dollar nog ondertekenen) voor we terug kunnen naar onze kamer. Daar pakken we snel de laatste spullen in voor we de auto inladen. We checken uit en zijn dan weer op weg!

De eerste stop vandaag is in Oregon City, een plaatsje op ongeveer vijfentwintig minuten rijden vanaf Portland. Hier willen we de Blue Heron Paper Mill zien, een bekende locatie uit ‘Wie is de Mol?’. Tijdens aflevering 2 moesten de kandidaten over het terrein lopen en opdrachten uitvoeren. Dit ging niet heel succesvol: slechts één opdracht slaagde.

De Blue Heron Paper Mill

Vlakbij de fabriek is nog een brede waterval. Samen met het spiegelgladde water eromheen zorgt dit voor een mooi plaatje.

De waterval bij de fabriek

Nadat we foto’s gemaakt hebben, gaan we terug naar de auto en vervolgen we onze rit weer. We rijden een stukje over dezelfde weg terug en gaan dan de snelweg op. Het is geen spannende weg: de weg gaat rechtdoor en af en toe komen we een dorpje tegen. Hier en daar zien we wat meer akkerland.

In het dorpje Boring stoppen we voor een pauzetje. Ook kopen we er alvast iets voor de lunchpauze. Vervolgens gaan we verder richting de berg Mount Hood, het volgende stoppunt van onze rit. Langzaam merken we dat we weer gaan klimmen. Ook rijden we steeds meer tussen de bomen door in plaats van akkers.

Uiteindelijk komen we bij Government Camp, een dorpje aan de voet van Mount Hood. Hier blijken we al op een hoogte van ruim 1200 meter te zitten. We rijden door het dorpje, dat een echt wintersportdorpje is met lodges en restaurants. Bij een parkeerplaats net buiten het dorpje stoppen we voor wat foto’s.

Mount Hood vanuit Government Camp

Vervolgens gaan we verder richting de top. We navigeren naar Timberline Lodge, een hotel vlakbij de top van de berg. Dit betekent flink klimmen, maar het is geen verre rit. Wel is het druk bij het hotel: de parkeerplaats voor bezoekers is grotendeels vol. Gelukkig is er nog een parkeerplaats aan de zijkant, waar we ons zwarte bakbeest neer kunnen zetten.

Vanaf de parkeerplaats hebben we al een mooi uitzicht op de bergtop. We proberen een stukje verder naar boven te lopen, maar dit is heel zwaar, dus zien we er snel van af. Het oog van mijn vriend valt op een kabelbaan: is dat misschien iets? We gaan kijken en besluiten met de kabelbaan naar boven te gaan.

Nadat we een kaartje gekocht hebben, mogen we klaar gaan staan en in de stoeltjeslift stappen. Het is best een lang ritje, maar ook een mooi ritje: we gaan tot boven de boomgrens en staan dan ineens bij de eeuwige sneeuw.

Voorbij de boomgrens, naar de eeuwige sneeuw

Bovenaan stappen we uit. Hier hebben we een prachtig uitzicht over het dal. Het is een beetje heiig, dus we kunnen niet heel ver kijken, maar het is wel erg indrukwekkend.

Uitzicht over het dal

Ook de berg – of eigenlijk vulkaan, wat Mount Hood werkelijk is – kunnen we goed zien. Op een aantal stukken ligt nog sneeuw en wintersporters maken hier graag gebruik van.

Snowboarders, klaar voor weer een afdaling

Natuurlijk willen we zelf ook even in de sneeuw staan. Het heeft iets bizars: het is hoogzomer en wij staan in de sneeuw! We krijgen zelfs nog een ‘sneeuwdouche’ als een snowboarder iets te laat remt en sneeuw over ons heen strooit.

Midden in de zomer in de sneeuw

We kijken op ons gemak boven rond voor we weer in de stoeltjeslift stappen voor de rit terug naar beneden. Onderweg zien we nog iets lichtbruins tussen de bomen door flitsen, misschien een elk?

Als we weer beneden zijn, lopen we terug naar de auto om onze gekochte lunch te eten. Het is een bijzondere plek om te lunchen, vinden we, zo vlakbij een slapende vulkaan met sneeuw erop. Het heeft iets moois en ook iets rustgevends.

Na onze lunch beginnen we aan de rit terug naar beneden. Vanaf Government Camp brengt een lange weg ons naar beneden tussen de bomen door. Lange tijd zien we niets dat op de bewoonde wereld wijst en ook de radio heeft het grotendeels opgegeven: slechts één zender werkt nog. Dit is ook meteen de gezelligste zender met dramatische muziek en reclame over nierfalen... Als er na al dit drama ineens een tekenfilmliedje komt, schieten we dan ook alle twee hardop in de lach.

Wanneer we uiteindelijk het bos uit komen, zien we ineens meer prairielandschap. De bomen zijn wat kleiner en we zien meer verdord gras. Hier en daar zijn stukken wat rotsachtiger. We rijden door een Indianen reservaat, waar een casino is, en langs een canyon voor we weer bij het akkerland zijn met boerderijen.

Een rotsachtiger landschap onderweg

In het dorpje Madras stoppen we even voor een chauffeurswissel: ik mag ons naar Bend brengen. Dit is nog maar een klein uurtje rijden. We rijden door het plaatsje Redmond, waar het iets drukker met verkeer wordt, en komen daarna bij Bend. Hier is het helemaal drukker met verkeer, maar het hotel ligt gelukkig aan de rechterkant van de weg. Als we het zien, herkennen we het heel snel: dit is het hotel waar de kandidaten van ‘Wie is de Mol?’ ook overnacht hebben!

We checken in en krijgen kamer 108 toegewezen, wat een kamer bij het buitenzwembad is. Net als de Shilo Inns in Portland heeft deze Shilo Inns ook weer een prachtig grote kamer met een groot zitgedeelte en een keuken. We hebben ook een schuifdeur naar een terrasje met uitzicht op het zwembad.

Het zitgedeelte van onze hotelkamer

Omdat het een lange dag geweest is, pakken we snel een beetje uit voor we een duik in het zwembad nemen. Als we weer een beetje bijgekomen zijn, douchen we en kleden we ons om en lopen we nog een rondje door het hotel. Dankzij een filmpje op de site van ‘Wie is de Mol?’ weten we dat kandidaat Jochem van Gelder in kamer 508 overnachtte, wat uiteraard op de foto moet. Ook herkennen we het water achter de kamer als locatie van het gesprek tussen Jochem en Thomas (zie aflevering 7 van ‘Wie is de Mol?’ seizoen 2017).

Kamer 508 van Jochem uit 'Wie is de Mol?'

Bij de receptie vragen we of er nog iets bekend is in het hotel van ‘Wie is de Mol?’. De twee dames achter de receptie hebben echter geen idee waar we het over hebben, al vinden ze het wel leuk om wat filmpjes te zien. Ook zij herkennen ‘hun’ hotel meteen. Ze begrijpen nu ook beter waarom er zo veel Nederlanders deze kant op komen.

Inmiddels is het etenstijd. Er is geen restaurant bij het hotel, dus pakken we de auto en rijden we naar een Italiaans restaurant dat we in het gratis boekje van het hotel zagen staan. Het restaurant heet Olive’s Garden, wat goed klinkt. Het eten blijkt zelfs nog beter te zijn… en heel veel! We kunnen namelijk bij ons hoofdgerecht kiezen uit een kopje soep erbij of een salade. Het kopje soep dat mijn vriend krijgt, is gewoon een beschaafd kopje, terwijl de salade die ik krijg echt een enorme bak sla is met broodsticks. Daarbij krijgen we ook nog eens een vol bord met een combinatie van lasagne/spaghetti/kip (mijn vriend) of met champignons gevulde ravioli met kaassaus. Het is allemaal even heerlijk, maar we krijgen het echt niet allemaal op.

Met zere volle buik doen we nog een paar boodschappen bij de grote Target supermarkt voor we terug gaan naar het hotel. Hier wassen we nog wat kleding en verdiepen we ons in de route voor morgen. We hebben nog een overnachting in Bend, maar we willen morgen wel graag Lava Lands bezoeken en Fort Rock, een grote rots in de woestijn uit aflevering 8 van ‘Wie is de Mol?’. We zijn weer erg benieuwd!

Tot morgen!

Lees verder: Dag 9



Geen opmerkingen:

Een reactie posten