vrijdag 20 februari 2015

Reisverslag Belfast 2014: dag 4

7 augustus 2014

Vandaag blijf ik weer gewoon in Belfast. Omdat ik vandaag veel van de stad wil zien, heb ik van tevoren een Belfast Visitor Pass gekocht. Dit is een pasje dat je voor twee of voor drie dagen kunt kopen. Met de Visitor Pass kun je onbeperkt gebruik maken van het openbaar vervoer in Belfast en je krijgt er korting mee bij verschillende winkels en bezienswaardigheden. Ook zit er een handige plattegrond bij en een boekje met wat tips voor je bezoek aan Belfast.

Mijn dag begint na het ontbijt met bus 5 naar Castlereagh Road. Hier zit Aunt Sandra’s Candy Factory, een snoepwinkeltje dat moeilijk te missen is door de knalroze voorgevel. Het is nog een echt ouderwets winkeltje met potten snoep langs de muur. Naast de winkel zit de ‘fabriek’ waar het snoep gemaakt wordt.

Het snoepwinkeltje Aunt Sandra's Candy Factory

Ik ben de eerste bezoeker vanochtend en word rondgeleid door één van de twee broers die de leiding heeft over het winkeltje en de fabriek. Ik mag van hem poseren met een gigantische lolly, maar hij waarschuwt me dat ik hem goed vast moet houden, want de laatste Nederlandse die hem liet vallen, moest naar de gevangenis… Ja, ja! :)

Poseren met de lolly

Als ik, na uiteraard wat snoepgoed gekocht te hebben, de winkel verlaat, wil de eigenaresse weten wat ik nog meer ga doen vandaag. Ik vertel haar dat ik graag wat muurschilderingen wil zien, iets waar Belfast om bekend staat. Ze wijst me meteen op een aantal muurschilderingen in de buurt en geeft me een beschrijving van hoe ik anderen kan vinden. Na haar bedankt te hebben, ga ik op weg.

Ik kom eerst ‘The Searcher’ tegen, een standbeeld van C.S. Lewis, de schrijver van de Narnia-boeken. Het standbeeld stelt een klerenkast voor, die genoemd wordt in één van de verhalen als toegang tot Narnia. Helaas kom ik er niet binnen, dus loop ik door. Op bijna alle zijmuren van gebouwen zie ik nu de beroemde ‘murals’. Veel hebben de politieke strijd tussen de katholieken en protestanten als onderwerp, anderen gaan over de Eerste Wereldoorlog. Er zijn ook twee Titanic murals: eentje op de hoek van Dee Street, die steeds verder in verval raakt, en een moderne mural ‘Ship of Dreams’.

'Ship of Dreams' mural

Onderweg kom ik langs het New Titanic Restaurant op Lower Newtownards Road. Nieuwsgierig loop ik even binnen en kom tot de ontdekking dat er overal in het restaurant dingen te zien zijn die met de Titanic te maken hebben. Er zijn oude foto’s, boeken, modellen en schilderijen. Ook is er een klein stukje van de film te zien en hangt er zelfs een zaag met een afbeelding van de Titanic…
Ik besluit hier iets te eten voor ik verder ga over Newtownards Road, één van de lange en bekende straten in Oost-Belfast. Ik kom onder andere het Yardmen kunstwerk tegen: een standbeeld van drie scheepsbouwers met op de achtergrond de gele kranen Samson & Goliath. Het is niet gek dat dit standbeeld in Oost-Belfast staat, want veel scheepsbouwers kwamen uit dit gedeelte van de stad.

Het Yardmen kunstwerk

Ik keer terug naar het stadscentrum en ga richting de rivier de Lagan. Ik wil namelijk een Titanic Boat Tour doen: varen in een klein bootje over de Lagan, over hetzelfde water als waar de Titanic meer dan 100 jaar geleden voor het eerst voer. Ja, ik weet dat er niets van te zien is, maar toch… Gewoon het idee!

Het bootje vertrekt vlakbij de Big Fish. We varen langs de Lagan Weir sluis richting het Titanic Quarter en gaan eerst de Marina in, een kleine haven. Hier zien we het Titanic Kit Sculpture, een kunstwerk dat lijkt op een schaalmodel van de Titanic. Het is maar gedeeltelijk geverfd en er ontbreekt een schoorsteen, maar ik vind het toch een leuk, origineel kunstwerk.

Titanic Kit Sculpture

We varen verder langs de Nomadic en het Titanic Belfast museum en komen bij de achterkant van de scheepshelling. Dit is waar de Titanic op 31 mei 1911 om 12.13 te water werd gelaten. Oude kranen in de buurt geven nog een beetje de sfeer van vroeger aan. Toen de Titanic te water werd gelaten, stonden de kades vol, maar nu kijken er alleen enkele zeemeeuwen naar deze historische plek.
Iets verderop passeren we het Titanic Pumphouse, dat ik tijdens mijn tweede dag in Belfast bezocht heb, en de ingang van het Thompson droogdok. Vanaf het water is de oude deur goed te zien, die duidelijk erg vervallen is. Voor de veiligheid is er een nieuwe deur aan de binnenkant van het droogdok geplaatst, zodat het dok veilig bezocht kan worden.

Het bootje slaat een zijrivier in. Eerst is het niet helemaal duidelijk waarom, maar dan zien we zeehonden liggen. Onze gids vertelt dat het water van de Lagan vroeger sterk vervuild was. Nu is het zo schoon dat de zeehonden er in de zomerperiode kunnen verblijven. Ze boffen vandaag, want bij hoge uitzondering is het mooi weer.

Onderweg terug naar ons vertrekpunt passeren we een containerschip uit Groningen, dat even naar ons toetert als begroeting. Iets verderop varen we langs het enorme cruiseschip Ruby Princess. Het toeval wil dat dit schip gisteren in de haven van Dublin lag en dat ik het daar ook gezien had. Jammer genoeg mocht ik niet aan boord mee naar Belfast…
Nu we langs het schip varen, merk ik pas goed hoe enorm groot het is. Of het groter is dan de Titanic? Ik heb toch mijn twijfels…

Cruiseschip Ruby Princess, gezien vanaf het water

Terug in de stad wandel ik nog wat rond. Ik kom langs een hotel in een mooi oud gebouw, zie de oude City Hall en bezoek Writers Square: een plein dat bekende schrijvers uit Belfast herinnert. C.S. Lewis is er één van. Tegenover Writers Square ligt de St. Anne’s Cathedral. De originele kathedraal was in 1776 gebouwd, maar in 1903 vernietigd en opnieuw gebouwd. In 2007 is de ‘Spire of Hope’ op de kathedraal geplaatst, een stalen naald van veertig meter hoog.

Na langs een Titanic pub gekomen te zijn, zie ik het hoofdgebouw van de Belfast Telegraph en breng ik een bezoekje aan de Linen Hall Library, een oude bibliotheek die nog steeds open is voor leden en bezoekers. Dan neem ik de bus terug naar Oost-Belfast en ga ik op zoek naar Templemore Street. Voor de meeste toeristen zal dit een gewone straat zijn, maar ik weet meer: hier woonde Samuel Scott vroeger. Samuel Scott is een vijftienjarige jongen die bekend staat als het eerste slachtoffer van de Titanic. Tijdens de bouw viel hij van een steiger en overleed.

Ik keer terug naar de stad, eet iets en wacht tot het donker wordt. Dan neem ik de bus naar Titanic Belfast. De bezorgde buschauffeur wil zeker weten dat ik op de hoogte ben van de laatste bustijden. Duidelijk vindt hij het maar niets dat ik alleen in het donker op stap ga! Ik doe het echter, omdat ik graag het verlichte museum wil zien. Op de scheepshelling erachter zijn de lijnen, die de plaats waar de Olympic en Titanic gebouwd werden aangeven, nu blauw verlicht. Ik maak wat foto’s en keer dan terug naar de bushalte.

De verlichte scheepshelling waar de Titanic gebouwd werd

Toevallig heb ik dezelfde buschauffeur als op de heenweg. Hij is maar wat blij om me veilig en wel te zien, zeker als hij verderop een groepje jongeren ziet met karretjes en houten paletten. Voor de zekerheid geeft hij dit door. Belfast is op zich een veilige stad, maar je moet altijd uit blijven kijken!
Terug in de stad loop ik naar het hotel, onderweg de prachtig verlichte City Hall passerend. Dit komt meteen bovenaan mijn lijstje van aanraders, want ik ben diep onder de indruk van het blauw verlichte gebouw.

De verlichte City Hall

Zonder problemen bereik ik mijn hotelkamer en ik kruip lekker in bed. Morgen ga ik weer naar het Titanic Quarter, nu voor de Discovery Tour en een bezoek aan de Nomadic.


Tot morgen!

Lees verder: Dag 5


1 opmerking: